Belediye başkanları arasında yıllardır süren, kimsenin ilan etmediği ama herkesin oynadığı gizli bir oyun var.
Adı: “Borç Yokmuş Gibi Yapma Sanatı.”

Kurallar basit:

1. Koltuğa oturunca “Aman Allah’ım, nasıl bir enkaz devraldık!” diyorsun.

2. İlk iki yılda “Tasarruf yaptık, belediyeyi kâra geçirdik” diyorsun.

3. Koltuğu bırakırken ise borçtan bahsetmiyorsun ya da varsa da “çok değil” diyorsun.

4. Yeni başkan geliyor, “Öyle değil, aslında kamyon dolusu borç bırakmış” diye açıklama yapıyor.

5. Halk da “Vay be, meğer enkaz devralmış” diye tekrar inanıyor.
   Ve bu döngü, yıllardır tıkır tıkır işliyor.

Bakın Gölbaşı’na…
2009’da bir başkan gidiyor, diğeri geliyor. Biri “22 milyon borç vardı” diyor, sonra “18 milyonmuş”a iniyor.
Diğeri çıkıyor “11 milyonla devrettim” diyor.
2014’te yine aynı oyun. Bir taraf “48 milyon borç bıraktı” diyor, öteki “Yok canım, 20 milyondu” diyor.
2019’da borç rakamları artık tahmin oyunu gibi: önce 90 milyon, sonra 150 milyon.
Ve 2024… Hoppala...
Yeni başkan “1 milyar 60 milyon 485 bin 153 lira 66 kuruş” diye virgülüne kadar net bir rakam açıklıyor. Hatta sonradan “O da iyimser rakam” dedikoduları yayılıyor.

Yahu arkadaş…
Bu belediye başkanlarının borç açıklamaları hava durumu tahminleri gibi:
Hiçbiri tutmuyor ama herkes yine izliyor.
İlk yıl yağmur (borç) var diyorlar, ikinci yıl güneşli (kâr) oluyor, son sene fırtına kopuyor.

18 senedir gazetecilik yapıyoruz, aynı filmi kaçıncı kez izlediğimizi unuttuk.
Her gelen “enkaz” edebiyatıyla başlıyor, “tasarruf” destanıyla devam ediyor, ardından sessizlik…
Sonra yeni gelen “Aslında öyle değil” diye perdeyi tekrar açıyor.
Bu tiyatro bitmiyor.
Ve işin ilginci, her seferinde seyirci alkışlıyor.

Borç yok dedikleri belediye, bir bakıyorsun Türkiye’nin en borçlusu çıkıyor.
Borç çok dedikleri belediye, iki yılda kâra geçiyor.
O zaman soruyorum:
Bu rakamlar gerçekten hesap makinesiyle mi çıkıyor, yoksa belediye başkanlarının cebinden mi?